L'Estress

I sèm, la famosa setmana dels examens... Alara a decidit de vos parlar de mon estat d'esperit:

- Soi crabada
- Nervosa
- fau de cachavièlhas d'estil semestre pas validat, trabalh pas renduts...

Bref tot çò que cal per fotre en l'aire tot lo trabalh complit dempuèi la debuta de l'annada. Car se n'i a que l'estress motiva, a ieu me fa perdre totes los mejans. Per exemple aviá 11 en filo tota l'annada e al bac aquèri 8 SNIF!!!! Donc per ieu l'estress es fòrça marrit! E de cops que i a soi talament a l'oèst que las gens devon se dire: " Aquela cal l'embarrar!" Mas bon vos rasseguri vau pas me fotre per la fenèstra sul pic mdr! Urosament ne soi pas encara aquí!!!

Ara çò que cal per luchar contra aquela conariá:

Ièr per exèmple mangèri 200gr de pop corn e son passats tot sol coma de grand ptdr (attencion a vòstra linha!!!)
Podètz tanben ensajar de dormir fins al jorn J
Agachar una emission plan abestida per pas pensar ni soscar
Enfin, e pensi qu'aquò es la melhora solucion, podètz comptar los jorns abans la vacanças e vos dire i soi gaireben lol! Aquel metòd marcha fòrça plan.
Vaquí per los conselhis...
Bon coratge a totes!
E subretot vivament las vacanças!!!!!!!!!

Lo paradís sus terra!!!

Aquesta setmana vos vau parlar d'un autre endrech que coneguèri dins ma vida de barotlaira. S'agis d'una iscla que se tròva de l'autre costat de la terra, exactament a vint e cinc mila quilomètres de la France. Aquesta iscla se sona la Novèla Caledonia. E es una destinacion de sòmi per fòrça vacancièrs! I visquèri pendent tres ans ( de tres a sièis ans) emai s'es ja luènh los remembres demòran nombroses. I faguèri mas primièras annadas d'escòla e ai encara d'amics emai se erèm pas sus lo banc de l'escòla ensem. Demorèri a Nouméa qu'es la capitala de la Novèla Caledonia. Mon paire e ieu aviam un apartament grand luxe a costat de la plaça la mai coneguda de la vila : la Plaça dels Cocotièrs. Per tornar venir sus l'escòla me soveni que cada matin preniam lo dejunar abans de començar de trabalha perque ailà los corses començan pro d'ora e s'acaban tanben pro d'ora. Aquò nos permetià de profièchar de la plaja. Cal dire que ailà lo jorn se leva a sièis oras de matin e se cocha a dètz e uèch oras. Òm pòt ben segur se banhar tota l'annada dins una aiga a 28°C! E en mai d'aquò se pòt veire de las colors inimaginablas segond la prigondor. A mon vejaire es un endrech ideal pels amators d'immersion!! Me soveni tanben dels Nadals en paréo sus la plaja. Lo sòmi! Mas es tanben dins aqueste paradís que conoguèri mon primièr ciclon! E es una causa impressionanta!!!! Per acabar vos meti una vidéo per plan vos donar enveja de descubrir aquesta iscla! Mas attencion a las financias mdr!!!!

Escorreguda a caval

Èra al mes d'Agost 2008, mai precisament dins la setmana del 4 al 10 d'Agost me'n sovendrai tota ma vida. Partiguèri amb mon paire de Frontinhan pro d'ora lo matin per anar dins lo Tarn. deuriái dire dins un trauc perdut del Tarn puèi que s'agis d'un vilatjòt que se sona lo Viala. Coneissètz pas? Es normal, es un masatge ont i a pas que tres ostals mdr!! Es un endrech magnific amb de prats grands e de vacas quasi salvatjas! I a tanben de bòques e de montanhas a pèrda de vista. Pas un bruch de veitura, pas d'odors de pollucion just lo bruch del vent e dels aucèls per se repausar. Perqué anèri ailà? Tot simplament per far una causa qu'es vitala per ieu: de caval, de caval e encara de caval. Pendent una setmana uèch oras per jorn. Passèri la pus bèla setmana de ma vida. Erèm quatre mai lo monitor e veguèrem de païsatges sublimes. De ribièiras ont posguèrem far beure los cavals, mas tanben d'animals coma de cèrvas o encara dels aucèls de rapina. Francament èra genial! En mai d'aquò posquèri descubrir lo trabalh d'un manescal fabre e èra fòrça interessant de veire cossi fasiá. Donc fin finala aquesta setmana foguèt fòrça instructiva. E o tornarai far tre que possible!!! Era un vertadièr bonur!!!!!!!!!

Corsega

Uèi anam far çò que se sona lo quart d'ora nostalgic de la setmana lol! Ai fòrça viatjat dins ma vida e ne soi plan contenta perque m'a permés de conéisser d'endreches e de gens fòrça diferents! Que m'enriquesiguèron cadun a son biais... Visquèri en Novèla Caledonia ont fa totjorn caud quina que sià la sason e ont los païsatges fan pensar a de cartas postalas... Puèi i aguèt " Niça la bèla " per tornar prene las paraulas de Mossu T dins Mar e Montanha, amb sos cantons prestigioses coma la plaça Massena o encara la passejada dels Angleses. E ara soi a frontinhan pichòta vila plan simpatica! Mas abans aquestas doas destinacions ( Niça e frontinhan), faguèri una escala de quatre ans sus una iscla, un mond a part:Corsega. E devi dire que de totes los endreches que conoguèri es aqueste que m'a marcada lo mai. D'efièch la vida ailà m'agradava fòrça per mai d'una rason... D'en primièr perque emai l'integracion foguèsse pas aisida, un còp que las gens vos an acceptat, fasètz partida de la familha. Las relacions entretengudas son mai que d'amistat! L'autra rason, es que i a una certa doçor de vida en rapòrt amb lo climat. Los ivèrns son pas fòrça freges e per çò qu'es dels estius es lo sòmi! Las plajas son fòrça grandas e fa fòrça caud! De mai, avèm pè sus cent metres dins l'aiga donc es plan pels enfants!
En fin, çò que me plai en Corsèga son las tradicions. D'alhors aqueste estiu i tornèri pel maridatge d'una amiga e tot i èra. Las polifonias, los còps de fuòcs a la sortida de la gl7isa... Una vertadièra fèsta coma los còrses las sabon far. Un bonur!!!
Soi fièra de conéisser de Còrses. E se i a de gens que sabon pas ont anar en vacanças lor conselhi aquesta pichòta iscla, seràn pas decebuts del viatge!!!
Ara doas fotos.

Los galgòs

E òc vos vau encara faire cagar amb los animals... Mas bon òm se cambia pas, e cadun a son caval de batalha... Aqueste còp aimariái vos parlar dels lebrièrs e mai particularament de las corsas que fan aquestes cans. Res de plan michant en se e activitat perfièchament legala e contrarotlada. Es lo cas dins fòrça païses que las corsas son fachas per la distraccion del public e ont pas cap d'argent es pas mes en jòc. En França en particular las leis son estrictas e las corsas se debanan dins lo respècte total dels cans. Malurosament, tre que los enjòcs financièrs son aquí, als Estats Units, en Irlanda, en Itàlia o en Espanha, lo sòrt dels cans es fòrça mens envejable. Los Galgòs, lebrièrs espanhols, fan particularament los fraisses de los que s'en vòlon metre plen las pòchas. Cal saber que la sason de las corsas es fòrça limitada dins lo temps, e que los proprietaris de cinodròms se vòlon pas emmerdar a sonhar de cans venguts inutils quand la sason es acabada. Meteissa causa per los cans pas pro performants. Es la pòrta dubèrta a fòrça derivas. Los cans son penjats, mutilats, daissats sens noiridura e sens aiga e ben d'autras orrors encara... La vidèo qu'ai causida de vos mostrar ne poirà nafrar d'unes . Los imatges son durs. Mas podèm pas totjorn barrar los uèlhs. Promés la setmana que ven serà un article mai risolièr.

Gregòri

Découvrez Grégoire!

Gregòri es un novèl cantaire produsit e lançat per Mymajorcompany. Qu'es aquò? Un organisme sus internet ont son los internautas que jògan als productors. Las règlas del jòc?? Un cantaire deu capitar a reunir d'argent en convinçent las gens de financiar son album... Es con o sabi mas bon aimi plan la cançon... L'urós elegit uèi es donc un cantaire que foguèt pincipalament influençat per David Bowie, Elton John e Joan-Jaume Goldman.
Ara qu'ai fach las presentacions, vos vau parlar de sa cançon. Es una cançon que s'adreiça a las gens que se sentisson sols. Trapi qu'es original e que l'estil cambia de çò que se sentís dempuèi un brieu a la radio e qu'es en cap dels charts. Aquesta cançon es joiosa, me dona lo sorire e l'enveja de dançar. Tomba ben puèi que Gregòri ditz: " Dintratz dins la dança" lol! Aquò en çò que me concernís es capitat MDR!!! D'un biais mai tèrra a tèrra, sabi ben que durarà pas coma la majoritat dels artistas descubèrts sus internet. E donc los paure mond qu'an "produsit" aqueste album se van retrobar coma de cons! Aqueste punt de vist m'empacha de trobar la cançon polida! Benlèu que d'autres la trobaran nhanha ... Mas encara un còp cambia de tota la violença qu'ausissèm dins las cançons de uèi.
Bona escota!

Lo sacrat de Birmania

Daissatz me vos parlar uèi de ma passion, pro recenta per una raça de cats, Lo Sacrat de Birmania. Dempuèi un an soi l'urosa proprietari de Capone, un mascle Birman blau tabby ( tigrat sus la faça) que me rendèri completament brega a aquesta raça.

Lo Birman es a mièg camin entre lo Siamés, dont a la color, e lo Persan car sa pèl es longa. Sa tèsta es larga e redonda, son nas cort, mas çò qu'es a mon vejaire execptional son sos magnifics uèlhs balus.

Alors que los catons naisson entierament blancs, las colors apareisson al cap de qualques setmanas sus lo morre, las patas e la coa.

A nivèl del caractèr, lo Sacrat de Birmania es un cat doç, manhac e la majer part del temps fòrça calme ( mas attencion a las crisas de folià rengatz vòtres bibelòts!!!! Perque quand un cat es en furia amagatz vos!!!). Pasmens lo demai del temps es un bola d'amor tant amb sos mestrès qu'amb los autres animals de l'ostal. Méme los cans. En cò mieu, es pasmens Capone que mena lo can de trenta cinc kilos pal cap del nas ptdr!!!

Ièu qu'èri puslèu " cans", aqueste sacrat crup m'a rendut incondicionala de la gent felina.

Capone es un cat adorable, gentil, bèl intelligent, magnific, perfièch qué! Es normal, es lo mieu.

Ara plaça a las fòtos de ma meravilha.