Sovenirs, sovenirs...

Es l'istòria d'un jove òme de 25ans que demòra a Fabrèques. Se sona Thibault e amb son mestièr contribua al desvelopament d'un produit plan d'aquí: l'oliva. Possedis quatre ectara d'olivièrs e amb aquò creèt una entrepresa "L'Oustal del olibo" specialisada evidentament dins l'oliva mas tanben dins totes sos produits derivats. Pasmens res lo predestinava pas a l'oleïcultura, a despart d'un terrin familial a l'abendon. Mas a fòrça de l'arrengar de s'occupar des totes aqueles arbres s'es ditz:" perque pas ne far mon mestièr?". A donc cambiat de camin perque los estudis comercials que fasiá l'interessavan pas. Es en 2005 que l'aventura comencèt... Aquel òme paraplegic, es adèpt de corregudas en fautuèlh e apassionat d'automobile. Es donc tot naturalament que se lancèt e que se consacrèt entièrament a son projècte d'exploitacion agricòla. s'occupa dels entretens, de la talha, de la recòlta, de la transformacion, de l'etiquetatge, del conditionament e enfin de la vanta. Mas aquela istòria es una istòria de familha memé dins lo trabalh. D'efièch es sa grand que destria las olivas e de còps l'acompanha sus los mercats o dins los salons gastronomics. Me fa plaser de parlar d'aquel òme, perque lo rescontrèri en primièra a l'occasion de mon TPE. Lo subjècte èra: l'integracion de las personas endicapadas dins lo mitan del trabalh. E trapi que Thibault es un perfièch exemple de capitada!!! De mai, tastèri sos produsits e son excellents! Vos los conselhi!!!
Vaqui perque lo titol de mon article es sovenirs, sovenirs...