mardi 12 mai 2009

Istòria de polet

Bonjorn, m'apèli Georges e soi mòrt. Soi un polet e mon esperit marcha encara, donc vos vau contar l'istòria de ma vida.
Tot a començat quand èri un pichòt poleton. Èri dins un mercat amb mos fraires, èra la fin de la jornada, sièis oras mai exactament. Una dròlla s'es arrestada davant nòstra gàbia e nos a agachats. La dòna li demandèt:
" Ne vòles un pichòta?"
"Pòdi?"
"Òc, son gratis! E quand seran grands seran fòrça bons! Causís- ne un."
" Aquel! Lo mai pichòt."
" Ten es teu!"
" Plan mercé!!"
Lo mai pichòt èri ieu, donc soi partit a mon ostal novèl amb la pichòta.
Sos parents èran pas contents, mas l'an autorizada a me gardar dins l'ostal. Èri donc un polet de companhiá! Èra una vida formidable. Èri aimat, amanhagat, noirrit coma un can. Fasiái partit de la familha. Èri uròs.
Puèi, ai cresut e soi vengut un bèl gal tot blanc amb una bèla cresta roja. Ma familha e subretot la pichòta se carra plan de ieu. Mas un jorn, soi vengut missant e a calgut me bastir un galinièr dins lo jardin per la seguretat de tot lo mond. Mas un jorn, sabi pas çò que m'a pres, ai sautat sus la mamet que veniá me noirircada jorn. Li ai grafinhat la camba duscas al sang.
La punicion foguèt radicala, lo ser- meteis m'a sagnat. Es com'aquò que me soi retrobat al centre de la taula , dins un plat en terra coita, la pèl ben daurada per un repais de familha.
Es com'aquò que soi vengut un polet rostit.

lundi 27 avril 2009

Lo flagèl de la leishmaniòs




1) De qu'es aquò la leishmaniòs canina?
Es una malautià greva del chin, qu'es sovent fatala. La malautià se transmet de chin en chin per la fissada d'un insecte minuscul sonat phlébotòm. Lo parasit responsable de la malautià es un protozoaris microscopic sonat leishmanie ( Leishmania infantum). Existis pas cap de vaccin contra aquela malautià.

2) Ont se tròva la leishmaniòs canina?
En Euròpa la leishmaniòs fa de mal principalament sus lo contorn mediteranean. Pasmens amb lo rescalfament del climat la malaurià s'intensifica dins lo Sud e s'espandis cap al Nòrd. Es donc important de protegir son chin quand òm demòra dins aquelas regions o quand òm se desplaça dins las zònas tocadas per lo week end o las vacanças?

3) Los sintòmis:
Los signes clinics preses individualament son pas especifics de la leishmaniòs. Es l'associacion de mai d'unes d'aqueles factors que deu far pensar a la malautià. Lo primièr signe es la cabussada dels pels, particularament a l'entorn dels uèlhs e sus lo morre. Puèi lo chin pèerd del pès e mai se son appetit demòra normal. ( Vau pas anar mai luènh dins lo detalh...) Vos dirai simplament que se veses unas de las doas causas sus vòstre chin, menatz lo a cò del veterinari. Es fòrça important! Si que non aurètz pas pus de chin en dos meses!!!!! Sabi de que parli puèi que mon chin a aquela saloparià!!! Es tractac e marcha plan, mas deurà prene de remèdi tota sa vida.

Lo sol mejan d'evitar aquò es de metre lo collièr SCALIBORD.
Ara doas fòtos per vos mostrar lo degats sus chin non tractat...

mardi 21 avril 2009

Un film Libanés

Lo film dont vos vau parlar, le vegèri i a un an al cinemà de Frontinhan: lo Cinemistral. Lo titol d'aquel film es Caramel. Foguèt realizat per una femna. S'agis d'un film Libanés. Es l'istòria de cinc femnas libanesas mai o mens joves que trabalhan dins un institut de beutat e que an totas lor problèmas. N'i a una qu'es amorosa d'un òme maridat, una autra qu'aima las femnas... E tot lo film es organizat a l'entorn d'aquestas femnas e de lor biais de veire lo mond exterior. Es per aquò qu'èra fòrça interessant! D'efièch, sabèm depuèi totjorn que los paîses arabs son fòrça durs en çò que concernís las condicions de vida de las femnas. Cal que sián verges abans lo maridatge, un còp maridadas son jos l'autoritat de lor marit. Fin finala, an pas de libertat. Aimèri fòrça lo film Caramèl, justament perque lo costat de la femna objècte dispareis, es mens important que la sensualitat e los sentiments dels personnatges. A l'instant ont dintran dins l'institut, son liuras, pòdon parlar de lors problèmas e de lors envejas al revès de la societat masculina e de sas règlas. Fin finala, Caramèl es un vertadièr imne a la femna. E nos mòstra que son capables d'aver lor pròpri punt de vista sus la societat ont vivon.
Donc èra un film fòrça instructiu!

dimanche 29 mars 2009

La companhiá del capitani

La companhiá del capitani es compausada de sièis personas. Es una tropa de teatre que descubriguèri amb una amiga al festival Zipakeu, un espectacle musico-comic qu'èra genial! Aquel ser fasiá una causa sul football cresi... Ara fan de causas sols que son genialas tanben!!! Per exemple totes los primièrs dimècres del mes, fan una serada d'improvisacion al centre Rabelais sus l'esplanada per dos euros. E es tordant, donan de pichòts papièrs al public per que marque de subjèctes. çò que vòlon. Per exemple, la corgeta e la constipacion, l'amor de la tomata, lo rostit a brutlat o autre... Aprèp tiran al sort e improvisan sul subjècte tirat. Mas los cal veire son impressionants d'imaginacion e per dos euros òm perd pas sa serada, es original e òm se cambia las idèas!!!! En mai d'aquò son fòrça simpatics amb lo public e se prenon pas la tèsta!
Donc sabètz çò qu'avètz de far!!!

Lo refugi de Bellagarda

Aprèp lo comic, cal plan tornar un pauc a nòstres amics las bèstias. Caçatz lo natural tòrna al galòp lol! Aqueste còp, s'agís pas del refugi de Maurin, qu'es plan mas se poriá fòrça melhorar... S'agis del refugi de las sorças que se tròba dins lo gard, gaire luènh de Nimes a Bellagarda. E se ne parli es qu'es vertadièirament especial. Quand arribatz avètz un vinténat de cans al l'entorn de vos, en totala libertat. E en tot son 120 coma aquò! Un vertadièr bonur. E es pas tot, demèst totes aqueles cans n'i ia dos o tres qu'an la leshmaniòs e que son tractats. E òc, enlai i a pas eutanasia malgrat la malautiá o lo vielhum. De mai n'i a un autre que se sona Mosaillon e qu'es paralisat de l'arrièra trin. E ben se desplaça del tot normalament. Sabètz cossí? Gràçia a un aparelhatge confeccionat pels emplegats. Al refugi de Bellagarda i a un molon de suspresas coma per exemple un pòrc que viu amb los cats, que se sona André. Es tròp marrant aquel puèi que ronfla e fa lo bruch d'un camion mdr!!! E i a tanben de galinas, un moton e dos cavals que son a la retirada. E tot aquel mond viu en perfiècha armonia. Fa plaser de veire, que quand òm fa un esfòrç, tot es possible!!! Simplament amb l'amor dels animals e lo trabalh d'equipa! A totes los amoroses de las bèstias es un endrech de veire! Que fa caud al còr!

lundi 16 mars 2009

Prima dels poetas: Lo procès del rire


Coma o sabètz, cada an i a un eveniment incontornable pels amators de poesia. S'agís de la Prima dels Poètas que aqueste an se passèt del 3 al 5 de Març. Justament lo 5 de Març parlem-ne... Pensi qu'es una jornada que demorarà gravada longtemps dins l'esperit de totes los estudiants de segonda annada lol! D'efièch, lo tèma d'aquela Prima dels Poètas èra lo rire. Normalament la tòca èra de trobar de tèxtes sus aquel tèma per ne far una lectura. Mas capitèrem pas de ne trobar... Alara Aurèlia que se carguèt de nos far repetir fins al jorn J, montèt una pichòta lectura teatralisada. Causiguèrem totes ensem de far un procès del rire. Après aquò calguèt decidir lo ròtle de cadun. Jaume e Alan farián los rires, Maud e Perrina los procuraires, Frederic e Benesét los avocats e enfin Noemia e ieu los jutges. Èran dos per cada ròtle perque s'agissiá de far una lectura bilingua. Un còp tot aquò fach, faguèrem un molon de repeticions malgrat las perturbacions e lo 5 de Març arribèt lèu lèu!
Èra çò que poiriam apelar una jornada maraton lol! Repeticion lo matin de dètz oras a una ora. Calguèt repetir mai d'un còp lo meteis passatge perque un còp èra lo ton qu'anava pas, un còp èra tròp lèu o al contrairi tròp eça... L'après dinar meteissa cançon, repeticion encara et totjorn, e fins a la darrièira i aviá de causas qu'anavan pas!!! Donc vos daissi imaginar l'estrés abans la representacion mdr!!!
Mas bon fin finala tot se passèt plan e lo public èra encantar! OUF!!!!!
Puèi èra lo temps de la scèna duberta ont los professors legiguèron de tèxtes. Èra plan agradiu!
En tot cas felicitacions a totes mos companhons d'avventura! M'eclatèri malgrat tot l'estress! Serà un bon sovenir!
Ara las fòtos

Mado la Niçarda

Adieu a totes los blogaires! Me desencusi per aquela abséncia mas aguèri un problema amb mon modem e me calguèt un pauc de temps per lo cambiar. Mas ara es tot nòu e tot rapid, donc pòdi contunhar lo blòg. Coma o diguèri dins un de mos articles precedents qu'es pro ancian, visquèri a Niça. Me diretz quin rapòrt? I veni... Dins tot lo país Niçart, i a una comica qu'es fòrça coneguda. per sos espectacles a un look un pauc particlar. Es vestida d'una rauba ròsa fòrça corta e es maquilahda coma una... Me desencusaretz de pas marcar lo mot, mas es pas un polit mot donc... Mas benlèu que la coneissètz e qu'aguetz l'accasion de la veire sus scèna? Es pas mon cas, d'alhors la coneissiái de nom mas ausiguèri pas jamai sos sketch e mai a la television. Es ma cosina que me mandèt un mail de far seguir, amb un ligam capa Dailymotion e s'agissiá d'un extrach de l'emission de Sebastian: " Lo cabaret lo mai grand del mond" ont i aviá Mado la Niçarda. E quand vegèri lo sketch lo GPS resistèri pas a l'enveja de vos o mostrar. Es vertadièirament tordant e de còps que i a me demandi ont aquel pichòt tròç de femna va cercar tot aquò... Te ne cal una d' imaginacion!!! En bref, Mado es geniala e espèri qu'un jorn aurai l'occasion de la veire sus scèna. Vaquí donc lo famós GPS acrocatz-vos va brandir!!! Bona rota amb Mado la Niçarda!