Istòria de polet

Bonjorn, m'apèli Georges e soi mòrt. Soi un polet e mon esperit marcha encara, donc vos vau contar l'istòria de ma vida.
Tot a començat quand èri un pichòt poleton. Èri dins un mercat amb mos fraires, èra la fin de la jornada, sièis oras mai exactament. Una dròlla s'es arrestada davant nòstra gàbia e nos a agachats. La dòna li demandèt:
" Ne vòles un pichòta?"
"Pòdi?"
"Òc, son gratis! E quand seran grands seran fòrça bons! Causís- ne un."
" Aquel! Lo mai pichòt."
" Ten es teu!"
" Plan mercé!!"
Lo mai pichòt èri ieu, donc soi partit a mon ostal novèl amb la pichòta.
Sos parents èran pas contents, mas l'an autorizada a me gardar dins l'ostal. Èri donc un polet de companhiá! Èra una vida formidable. Èri aimat, amanhagat, noirrit coma un can. Fasiái partit de la familha. Èri uròs.
Puèi, ai cresut e soi vengut un bèl gal tot blanc amb una bèla cresta roja. Ma familha e subretot la pichòta se carra plan de ieu. Mas un jorn, soi vengut missant e a calgut me bastir un galinièr dins lo jardin per la seguretat de tot lo mond. Mas un jorn, sabi pas çò que m'a pres, ai sautat sus la mamet que veniá me noirircada jorn. Li ai grafinhat la camba duscas al sang.
La punicion foguèt radicala, lo ser- meteis m'a sagnat. Es com'aquò que me soi retrobat al centre de la taula , dins un plat en terra coita, la pèl ben daurada per un repais de familha.
Es com'aquò que soi vengut un polet rostit.

Lo flagèl de la leishmaniòs

1) De qu'es aquò la leishmaniòs canina?
Es una malautià greva del chin, qu'es sovent fatala. La malautià se transmet de chin en chin per la fissada d'un insecte minuscul sonat phlébotòm. Lo parasit responsable de la malautià es un protozoaris microscopic sonat leishmanie ( Leishmania infantum). Existis pas cap de vaccin contra aquela malautià.

2) Ont se tròva la leishmaniòs canina?
En Euròpa la leishmaniòs fa de mal principalament sus lo contorn mediteranean. Pasmens amb lo rescalfament del climat la malaurià s'intensifica dins lo Sud e s'espandis cap al Nòrd. Es donc important de protegir son chin quand òm demòra dins aquelas regions o quand òm se desplaça dins las zònas tocadas per lo week end o las vacanças?

3) Los sintòmis:
Los signes clinics preses individualament son pas especifics de la leishmaniòs. Es l'associacion de mai d'unes d'aqueles factors que deu far pensar a la malautià. Lo primièr signe es la cabussada dels pels, particularament a l'entorn dels uèlhs e sus lo morre. Puèi lo chin pèerd del pès e mai se son appetit demòra normal. ( Vau pas anar mai luènh dins lo detalh...) Vos dirai simplament que se veses unas de las doas causas sus vòstre chin, menatz lo a cò del veterinari. Es fòrça important! Si que non aurètz pas pus de chin en dos meses!!!!! Sabi de que parli puèi que mon chin a aquela saloparià!!! Es tractac e marcha plan, mas deurà prene de remèdi tota sa vida.

Lo sol mejan d'evitar aquò es de metre lo collièr SCALIBORD.
Ara doas fòtos per vos mostrar lo degats sus chin non tractat...

Un film Libanés

Lo film dont vos vau parlar, le vegèri i a un an al cinemà de Frontinhan: lo Cinemistral. Lo titol d'aquel film es Caramel. Foguèt realizat per una femna. S'agis d'un film Libanés. Es l'istòria de cinc femnas libanesas mai o mens joves que trabalhan dins un institut de beutat e que an totas lor problèmas. N'i a una qu'es amorosa d'un òme maridat, una autra qu'aima las femnas... E tot lo film es organizat a l'entorn d'aquestas femnas e de lor biais de veire lo mond exterior. Es per aquò qu'èra fòrça interessant! D'efièch, sabèm depuèi totjorn que los paîses arabs son fòrça durs en çò que concernís las condicions de vida de las femnas. Cal que sián verges abans lo maridatge, un còp maridadas son jos l'autoritat de lor marit. Fin finala, an pas de libertat. Aimèri fòrça lo film Caramèl, justament perque lo costat de la femna objècte dispareis, es mens important que la sensualitat e los sentiments dels personnatges. A l'instant ont dintran dins l'institut, son liuras, pòdon parlar de lors problèmas e de lors envejas al revès de la societat masculina e de sas règlas. Fin finala, Caramèl es un vertadièr imne a la femna. E nos mòstra que son capables d'aver lor pròpri punt de vista sus la societat ont vivon.
Donc èra un film fòrça instructiu!

La companhiá del capitani

La companhiá del capitani es compausada de sièis personas. Es una tropa de teatre que descubriguèri amb una amiga al festival Zipakeu, un espectacle musico-comic qu'èra genial! Aquel ser fasiá una causa sul football cresi... Ara fan de causas sols que son genialas tanben!!! Per exemple totes los primièrs dimècres del mes, fan una serada d'improvisacion al centre Rabelais sus l'esplanada per dos euros. E es tordant, donan de pichòts papièrs al public per que marque de subjèctes. çò que vòlon. Per exemple, la corgeta e la constipacion, l'amor de la tomata, lo rostit a brutlat o autre... Aprèp tiran al sort e improvisan sul subjècte tirat. Mas los cal veire son impressionants d'imaginacion e per dos euros òm perd pas sa serada, es original e òm se cambia las idèas!!!! En mai d'aquò son fòrça simpatics amb lo public e se prenon pas la tèsta!
Donc sabètz çò qu'avètz de far!!!

Lo refugi de Bellagarda

Aprèp lo comic, cal plan tornar un pauc a nòstres amics las bèstias. Caçatz lo natural tòrna al galòp lol! Aqueste còp, s'agís pas del refugi de Maurin, qu'es plan mas se poriá fòrça melhorar... S'agis del refugi de las sorças que se tròba dins lo gard, gaire luènh de Nimes a Bellagarda. E se ne parli es qu'es vertadièirament especial. Quand arribatz avètz un vinténat de cans al l'entorn de vos, en totala libertat. E en tot son 120 coma aquò! Un vertadièr bonur. E es pas tot, demèst totes aqueles cans n'i ia dos o tres qu'an la leshmaniòs e que son tractats. E òc, enlai i a pas eutanasia malgrat la malautiá o lo vielhum. De mai n'i a un autre que se sona Mosaillon e qu'es paralisat de l'arrièra trin. E ben se desplaça del tot normalament. Sabètz cossí? Gràçia a un aparelhatge confeccionat pels emplegats. Al refugi de Bellagarda i a un molon de suspresas coma per exemple un pòrc que viu amb los cats, que se sona André. Es tròp marrant aquel puèi que ronfla e fa lo bruch d'un camion mdr!!! E i a tanben de galinas, un moton e dos cavals que son a la retirada. E tot aquel mond viu en perfiècha armonia. Fa plaser de veire, que quand òm fa un esfòrç, tot es possible!!! Simplament amb l'amor dels animals e lo trabalh d'equipa! A totes los amoroses de las bèstias es un endrech de veire! Que fa caud al còr!

Prima dels poetas: Lo procès del rire

Coma o sabètz, cada an i a un eveniment incontornable pels amators de poesia. S'agís de la Prima dels Poètas que aqueste an se passèt del 3 al 5 de Març. Justament lo 5 de Març parlem-ne... Pensi qu'es una jornada que demorarà gravada longtemps dins l'esperit de totes los estudiants de segonda annada lol! D'efièch, lo tèma d'aquela Prima dels Poètas èra lo rire. Normalament la tòca èra de trobar de tèxtes sus aquel tèma per ne far una lectura. Mas capitèrem pas de ne trobar... Alara Aurèlia que se carguèt de nos far repetir fins al jorn J, montèt una pichòta lectura teatralisada. Causiguèrem totes ensem de far un procès del rire. Après aquò calguèt decidir lo ròtle de cadun. Jaume e Alan farián los rires, Maud e Perrina los procuraires, Frederic e Benesét los avocats e enfin Noemia e ieu los jutges. Èran dos per cada ròtle perque s'agissiá de far una lectura bilingua. Un còp tot aquò fach, faguèrem un molon de repeticions malgrat las perturbacions e lo 5 de Març arribèt lèu lèu!
Èra çò que poiriam apelar una jornada maraton lol! Repeticion lo matin de dètz oras a una ora. Calguèt repetir mai d'un còp lo meteis passatge perque un còp èra lo ton qu'anava pas, un còp èra tròp lèu o al contrairi tròp eça... L'après dinar meteissa cançon, repeticion encara et totjorn, e fins a la darrièira i aviá de causas qu'anavan pas!!! Donc vos daissi imaginar l'estrés abans la representacion mdr!!!
Mas bon fin finala tot se passèt plan e lo public èra encantar! OUF!!!!!
Puèi èra lo temps de la scèna duberta ont los professors legiguèron de tèxtes. Èra plan agradiu!
En tot cas felicitacions a totes mos companhons d'avventura! M'eclatèri malgrat tot l'estress! Serà un bon sovenir!
Ara las fòtos

Mado la Niçarda

Adieu a totes los blogaires! Me desencusi per aquela abséncia mas aguèri un problema amb mon modem e me calguèt un pauc de temps per lo cambiar. Mas ara es tot nòu e tot rapid, donc pòdi contunhar lo blòg. Coma o diguèri dins un de mos articles precedents qu'es pro ancian, visquèri a Niça. Me diretz quin rapòrt? I veni... Dins tot lo país Niçart, i a una comica qu'es fòrça coneguda. per sos espectacles a un look un pauc particlar. Es vestida d'una rauba ròsa fòrça corta e es maquilahda coma una... Me desencusaretz de pas marcar lo mot, mas es pas un polit mot donc... Mas benlèu que la coneissètz e qu'aguetz l'accasion de la veire sus scèna? Es pas mon cas, d'alhors la coneissiái de nom mas ausiguèri pas jamai sos sketch e mai a la television. Es ma cosina que me mandèt un mail de far seguir, amb un ligam capa Dailymotion e s'agissiá d'un extrach de l'emission de Sebastian: " Lo cabaret lo mai grand del mond" ont i aviá Mado la Niçarda. E quand vegèri lo sketch lo GPS resistèri pas a l'enveja de vos o mostrar. Es vertadièirament tordant e de còps que i a me demandi ont aquel pichòt tròç de femna va cercar tot aquò... Te ne cal una d' imaginacion!!! En bref, Mado es geniala e espèri qu'un jorn aurai l'occasion de la veire sus scèna. Vaquí donc lo famós GPS acrocatz-vos va brandir!!! Bona rota amb Mado la Niçarda!

Un grop comic

Adieu mond! Cossí anatz? Per ieu va plan, malgrat de vacanças un pauc tròp cortas mas supausi qu'es parièr per tot lo mond lol! Bref cal pas èsser nostalgic Pascas arribarà lèu mas se cal tornar metre al trabalh!
Avètz ausit parlar de ZoroZora? Non? Alara me vos cal far una pichòta sesilha de ragantatge. S'agís d'un grop Montpelhierenc que se compausa de tres personas. Dos dròlles e una filha. Los dròlles se sonan Sylvain e Charly e la filha se sona Hélène.
Sylvain joga del violon, Charly de la guitara e Helène de la fluta traversièra. E cantan totes tres. Mas cantan pas de cançons engajadas e comicas a l'encòp. E francament son genials perque an tot fach eles meteis, la musica, las paraulas, lo registrament e tot çò que seguis promo demarchas etc... En mai d'aquò, se prenon pas la testa e son fòrça simpatics amb lo public. E prepaus del public, lors cançons tocan totas la generacions dels mai pichòts als mai vièlhs. An sortits un CD que lo titol es: " L'efièch plat es bèl" compausat de 14 cançons. En venta sus lo site del grop( basta de picar dins recerca ZoroZora) a 12 euros cresi. E quand son en concert lo prètz es liure. Vos meti lo ligam vers lor Myspace ont i a tres cançons en escota. Anatz i val lo còp, es l'ocasion de rire!
www.myspace.com/zozozoralegroupe
Bona escota!

P.S: Caldrà far un copiar pegar

Sovenirs, sovenirs...

Es l'istòria d'un jove òme de 25ans que demòra a Fabrèques. Se sona Thibault e amb son mestièr contribua al desvelopament d'un produit plan d'aquí: l'oliva. Possedis quatre ectara d'olivièrs e amb aquò creèt una entrepresa "L'Oustal del olibo" specialisada evidentament dins l'oliva mas tanben dins totes sos produits derivats. Pasmens res lo predestinava pas a l'oleïcultura, a despart d'un terrin familial a l'abendon. Mas a fòrça de l'arrengar de s'occupar des totes aqueles arbres s'es ditz:" perque pas ne far mon mestièr?". A donc cambiat de camin perque los estudis comercials que fasiá l'interessavan pas. Es en 2005 que l'aventura comencèt... Aquel òme paraplegic, es adèpt de corregudas en fautuèlh e apassionat d'automobile. Es donc tot naturalament que se lancèt e que se consacrèt entièrament a son projècte d'exploitacion agricòla. s'occupa dels entretens, de la talha, de la recòlta, de la transformacion, de l'etiquetatge, del conditionament e enfin de la vanta. Mas aquela istòria es una istòria de familha memé dins lo trabalh. D'efièch es sa grand que destria las olivas e de còps l'acompanha sus los mercats o dins los salons gastronomics. Me fa plaser de parlar d'aquel òme, perque lo rescontrèri en primièra a l'occasion de mon TPE. Lo subjècte èra: l'integracion de las personas endicapadas dins lo mitan del trabalh. E trapi que Thibault es un perfièch exemple de capitada!!! De mai, tastèri sos produsits e son excellents! Vos los conselhi!!!
Vaqui perque lo titol de mon article es sovenirs, sovenirs...

Twilight

Uèi, anèm parlar cinemà. Perque adòri lo cinemà e mai particularament los filmes del genre que se sona eroic fantasy. Dins aquel genre podèm trobar: Harry Potter, Eragon, Lo Mond de Narnia e un molon d'autres... Mas aicí es pas d'aquò que s'agis. Aquí es una istòria de vampir. E mai precisament d'una istòria d'amor entre un vampir e una umana. Es cul - cul o sabi mas soi flor blava lol! Aquel film se sona Twilight. Mas a la debuta èra pas un film, èra coma fòrça d'autres un libre o puslèu una quadrilogia. Lo primièr es fascinacion, lo segond tentacion, lo tresen esitacion e lo darrièr revelacion. Foguèron escrich per Stephenie Meyer e lo 7 de genièr l'adaptacion del pirimièr tòm sortiguèt en sala. Aviái pas legit los libres mas foguèri encantada pel film. Tot çò qu'aimi: mistèri, un pauc d'accion, un pauc d'umor, e fòrça passion. la vertadièira filha que MDR!!! Mas bon son mos gostes e los assumissi... Ai pas qu'una enveja veire la seguida e evidentament ai començat los libres e son genials!!!! D'alhors, trapi que l'adaptacion al cinemà es fòrça plan! E los actors an un fisic fòrça agradiu donc es encara melhor lol! Vos o disi, la vertadièira filha MDR!!!! Bref, lo conselhi a totas las filhas que son un pauc sensible coma ièu... Ara doas vidèos: d'un primièr la banda annonciá
Puèi la scèna de baseball que trapi geniala:

Un grand jorn pel mond

2009 es l'annada de las bonas resolucions ( coma tota las autras mdr!), l'annada de las bonas novèlas per ieu ( fòrça adopcions a la SPA),enfin e pensi qu'es lo mai imporatant l'annada del progrès per l'umanitat. Perque disi aquò? A mon vejaire, degun a poscut mancat aquel eveniment mondial! Deman, farà una setmana jorn per jorn que Barack Obama venguèt lo 44ièm president dels Estats-Units. Prestèt serment a mièjorn cinc a Washington ora locala, siá ètz e uèch ora per la França. Abans aquò, le primièr president negre élegit del païs saludèt certas personas presentas, dont Hilary Clinton. Malgrat los - 13 degres en plen vent, mai de dos millions de personas se desplaçèron per assistir a aquela jornada istorica. Es lo pastor evangelic conservator Rick Warren qu'aviá causit Barack Obama per prononciar lo sermon pendent la ceremonia abans la prestacio de serment. Aquel darrièr lançèt:"Sèm reconeissents de viure dins un païs a las oportunitats ilimitadas, ont lo filh d'un immigrant African pòt arribar al nivèl lo mai naut." La ceremonia d'investitura foguèt ponctuada d'un mini concèrt d'Aretha Franklin.
Soi plan contenta de veire Barack Obama al poder, perque me disi que coma los Estats Units son la primièira potença mondiala, se Obama fa de causas plan, benlèu que lo demai del mond seguirà...
Veirem ben...

Harragas un film un pauc Frontinhanés

Lo film dont vos vau parlar a lo meteis realizator que lo famos Chouchou, personnatge incontornable de Gad Elmaleh. S'agis de Merzak Allouache qu'es Algerian e que causiguèt de parlar dels immigrats que creman lors papièrs davant de passar la Mediterranea. D'ont lo titòl Harragas que en arab significa los brutlaires. E certas scènas d'aquel film foguèron tornadas à Frontinhan. Donc ne parlèrem dins la partida regionala de Midi Libre. Donc vos vau metre un tròç del article:
" Merzak Allouache es pas un novelari dins lo mond del cinemà. L'autor algerian realizèri una dotzenada de filmes que sià per la television o lo cinemà, tant en França coma en Argeria. Après lo succès de Chouchou, causiguèt de tractar dins Harragas un tema mai grèu, inerent al drama que tòca son païs. L'istòria de sos immgrants clandestins, " los brutlaires". Començat en Argeria, lo filmatge s'es perseguit a Frontinhan. E dins los dos cases la nèu se convidèt, çò que compliquèt las causas. Mas per lo realizator aquelas condicions meteò accentuèron l'aspècte dramatic de son film. A Frontinhan foguèron filmadas pas que scènas sus l'aiga, scènas filmadas tan la jornada coma la nuèch." Mas caldrà esperar la sortida en sala de Harragas per apreciar lo resultat... Veirem ben...

Ma pichòta Tanya

L'aurètz compres, Tanya es una filha... La conoguèri aqueste estiu tot a fach per asard... E forçadament m' i soi estacada puèi que l'anèri veire tres còps per setmana pendent las vacanças... Mas me demandarètz perque tant de mistèris? Vau vos los revelar. Tanya a dos ans e mièja, es peluda,castanha e blanca, a una aurèlha rompuda e los uèlhs clars. S'aigis plan d'una filha mas pas umana. D'efièch es una china que se tròva dempuèi un an a la SPA de Maurin, communa de Montpelhièr. Perque? La responsa es simpla: a causa de tot lo rambalh mediatic qu'aguèt a l'entorn dels chins potencialament dangieroses. E òc suspresa de mai Tanya es una Pitt Bull, malurosament per ela... Pasmens es pas per aquò qu'es dangierosa... E al mitan de totes los autres chins es ela que m'a marcat lo mai, perque es vertadièrament polida, plan proportionada e a un agach que vos far fondre en una segonda. Donc tre qu'ai l'occasion de la sortir, ne profièchi!!! Jogam a la bala, amanhagam e vos l'avoa soi completament gaga d'aquela pichòta china MDR!!! E ai memé un secret de vos fisar. Per Nadal aguèt drech a de rèstas de paella e per lo trntun a un gigòt d'anhèl lol! Aprèp tot èra las festas per tot lo mond lol! Mas chut cal pas o dire, demòra entre nosautres PTDR!!! Francament Tanya a tot per ela: calinhara, bèla, jove... Bref l'aimi fòrça! E espèri qued va trobar una bona familha...
Presentacion en imatge.

Bona Annada!

Lo rei del rire

Adieu a totes! Soi de retorn...E çò qu'avèm fach amb Aurelia Lassaque m'a donat una idèia... Vau vos parlar d'una persona que consideri coma l'un dels mai grand umorista francés: Elie Kakou. Malurosament es partit fòrça tròp lèu e pensi que dempuèi lo mond comic a perdut çò qu'òm pòt apelar una vertadièira personalitat! Soi fan d'Elie Kakou, de totes aqueles personatges qu'inventèt perque èran vertadièirament dins la derision e esitavan pas de criticar la societat... Es verai que cèrtes umoristas fan de criticas uèi, mas çò que m'agradava a cò de Elie Kakou èra aquela capacitat de desquisar... D'efièch, aquel òme nos menava dins son univers, dins sos deliris tant per los prepauses que per los imatges. E uèi, a despart d'Elie Semoun dins las pichòtas, retrobam pas aquel costat carnavalèsc que me fa rire a cò d'un umorista. E puèi, i a de presonatges que m'an marcat coma dona Sarfati, lo prof o encara l'estacada de premsa... Ma sovèni encara de certas replicas coma quand dona Sarfati s'adreiça a sa filha: " E be diga òc!" o la revòlta de l'estacada de premsa: " Disi non!". Mas cresi que aquela que m'a marcada lo mai es quand lo prof ditz:" Charrar, marmolhar bavardar, disi non!". Mas se caliá totas las citar, i seram encara deman... Per acabar, ai causit un skech que a cada còp que o vesi me fa tòrdre de rire: La pub per la lessiva. Bona visio!